De verlaten mijnen die Indonesië achtervolgen

Het mandaat van vele die landen voor post-verrichtingenschoonmaak als deel van de mijnbouwvergunning vóór verrichtingen wordt uitgegeven begint. Op gebieden met de efficiënte systemen van de wetshandhaving, beperken deze clausules de aansprakelijkheid van het extractiebedrijf tot de brief van de vergunning. Terwijl een verrichting in de V.S., bijvoorbeeld, een wettelijke slag met iemand zou kunnen riskeren wie hun teen 30 jaar later op een verworpen helm rooit, zou een schoonmaakclausule de bedrijf-specifieke aansprakelijkheid specificeren: niets minder, en niets meer.

In landen met minder doeltreffende handhaving van schoonmaak, vertegenwoordigen deze clausules in plaats daarvan een gevaar zelf. Zodra de verrichtingen beëindigen, kan bepaald een contractant zijn dat hun aansprakelijkheid beëindigt? Kunnen zeker zij zijn dat de overheid nota van de norm van schoonmaak zal nemen? In 30 jaar, zal die overheid de vergunningshouder van het vervullen van hun contract beschuldigen, of van acties niet aansprakelijk waren zij nooit voor in de eerste plaats?

Dit zijn vragen dat de Indonesische mijnbouwbedrijven zich zonder duidelijk antwoord vragen. Wat in macht hebben zeker de wil om de de efficiënte schoonmaak en registratie van de post-verrichtingenmijn te verzekeren, maar zien een ontmoedigende taak onder ogen om mijnbouwlogistiek in het land te verbeteren. Aangezien het zich bevindt, konden zich 2.000 niet geregistreerde mijnen op de manier van de rooskleurige toekomst van het land bevinden.

Indonesië, verlaten mijnen, en de gevolgen van corruptie

Als grootste thermische de steenkoolexporteur van de wereld, speelt de mijnbouw een grote rol in de economie van Indonesië. De Indonesische wet houdt mijnbouwbedrijven verantwoordelijk voor het schoonmaken na uitgraving, maar deze wetten vaak gaan unenforced.

Een deel van het probleem ligt met de wetten zelf. De ecologist David Woodbury schreef voor Mongabay zonder winstbejag: De „wet geeft op dat de steenkoolbedrijven de ‚originele voorwaarde‘ van het landschap moeten herstellen — een onrealistisch doel dat zelfs in de best-gevalscenario's niet door huidige wetenschap op mijnrehabilitatie wordt gesteund.

„Door voor te stellen dat herstellen van de ‚originele voorwaarde‘ mogelijk is, betrekt de wet de omvang en schaal van degradatie erachter de verlaten na dagbouw. Het stelt wat verkeerd voor door ecologische rehabilitatie uitvoerbaar is,“ gebeëindigde Woodbury.

Zonder doeltreffende handhaving, wordt de mijnrestauratie een ‚onnodige‘ uitgave voor die gedreven slechts door winst. Het schoonmaken van mijnen maakt whoever het minder concurrerend zonder tastbare beloning doet.

Dit betekent niet dat de gemiddelde Indonesiër geen rente in het schoonmaken van ex-mijnen heeft. Tussen 2014 en 2020, stierven 168 mensen na het vallen in verlaten kuilen, die vaak worden steil-opgeruimd en met water gevuld. De parallelle industrie van onwettige mijnbouw veroorzaakt wat hiervan, terwijl ook het zetten van arbeiders op risico zonder gevolgen, en zonder aansprakelijkheid om na het eind van verrichtingen te schoonmaken.

Ons Hoofd van Wettelijke die en Netwerkafdeling, Muh Jamil, op @KompasTV wordt verklaard dat er verscheidene rollen van de politieambtenaren in de steun van de onwettige mijnbouwverrichtingen volgens het #coalmining van finding.#illegalmining van JATAM het #mineralmining #Polri#percumalaporpolisi #tambangilegal pic.twitter.com/HBddlRLeKS zijn

— Het Netwerk van het mijnbouwbepleiten – Indonesië (@JATAMupdates) 29 November, 2022

Volgens het Indonesische Ministerie van Mineraal en Energiemiddelen, werken 2.741 onwettige mijnen in het land. Deze onwettige verrichtingen kunnen slechts overleven door lokale wetshandhaving voor hun stilte te betalen, die het Indonesische lichaam JATAM van de mijnbouwhandel zegt op verscheidene niveaus gebeurt.

Het schoonmaken van Indonesische mijnbouw betekent schoonmakend Indonesische politie

Dit dynamisch van mijnwerkers die ambtenaren informele beren betalen veel van de stempels van meer eerlijke wettelijke processen, zodat in theorie, de overgang aan een robuuster juridisch kader kan niet niet ter zake zijn. Maar onlangs, heeft de schijnwerper op de Indonesische politie gedraaid.

In eind 2022, beschuldigen de gelijktijdige de overheidsrapporten van de schandalenzaag politie van een massieve die menigteramp, een ambtenaar van drugshandel wordt beschuldigd, laten de high-profile proef van een algemene politie en een vroegere ambtenaar aan de systematische betrokkenheid van de politie in onwettige mijnbouw toe.

De de politiemachtstrijd van het land met beweringen van corruptie, barbarisme en acteren boven de wet. Een rapport door advies Gan Integrity zegt dat twee in vijf Indonesiërs de meesten of alle politie corrupt overwegen. Ongeveer hebben 30% van Indonesiërs steekpenningen aan politie betaald.

https://www.mining-technology.com/features/abandoned-mines-indonesia-kalimantan/